Akçahan Akalın, Pediatrik Genetik Anabilim Dalı Diyarbakır Çocuk Hastanesi, Diyarbakır, Türkiye e-mail: akcahanbalci@gmail.com

Kamptodaktili-Artropati-Koksa Vara-Perikardit (CACP) Sendromlu Bir Ailenin Klinik, Radyolojik ve Moleküler Genetik Bulgularının Değerlendirilmesi: Nadir Bir Kalıtsal Artropati                

Öz

Amaç: Kamptodaktili–artropati–koksa vara–perikardit (CACP) sendromu, PRG4 genindeki biallelik patojenik varyantlardan kaynaklanan, çocukluk çağında görülen nadir bir otozomal resesif artropatidir. Non-inflamatuar eklem tutulumu, koksa vara deformitesi ve steril perikardit ile karakterize olup, erken dönemde juvenil idiyopatik artrit (JİA) ile karışabilir. Bu çalışmada, CACP sendromunun klinik, radyolojik ve moleküler özelliklerinin tanımlanması ve erken dönemde inflamatuar artritler, özellikle de JİA ile ayırıcı tanısının yapılması amaçlanmıştır.

Yöntemler: Birinci derece akraba olan aynı aileden üçü erkek, ikisi kız toplam beş hasta değerlendirildi. Yeni nesil dizileme (YND) analizi yöntemiyle, tüm olgularda PRG4 geninde biallelik NM_005807.6; c.1194del, p.T399Pfs*513 varyantı saptandı. Başvuru ve tanı anındaki ortalama yaşlar sırasıyla 8,5 ve 13,6 yıl idi. Tanı anında boy standart deviasyon skoru (SDS) –1,2 ± 0,7, ağırlık SDS –2,5 ± 1,9 saptandı. En erken bulgu doğumdan itibaren fark edilen kamptodaktiliydi. Radyografik değerlendirmede metakarp ve falankslarda karelenme, asetabular daralma, femur başı düzensizliği, kısa femur boynu ve koksa vara deformitesi sık görülen bulgular arasındaydı. Fenotip şiddeti ve başlangıç yaşı aile bireyleri arasında değişkenlik gösterdi.

Sonuç: Çalışma, aynı genetik varyanta sahip beş bireyde CACP sendromunun klinik ve radyolojik özelliklerini ortaya koymaktadır. Bulgular, hastalığın fenotipik şiddetinde aile içi değişkenlik olabileceğini ve iskelet bulgularının zamanla belirginleşebileceğini göstermektedir. Erken tanı, JİA gibi benzer klinik tabloların ayırıcı tanısında kritik öneme sahiptir ve bu sayede gereksiz antiinflamatuar tedavilerin uygulanmasının önüne geçilebilir. Genetik doğrulama ise tanının kesinleşmesini sağlayarak ailelere uygun genetik danışmanlık verilmesine olanak tanır.

Anahtar kelimeler: Kamptodaktili, koksa vara, PRG4, non-inflamatuar artrit  

Clinical, Radiological, and Molecular Genetic Evaluation of a Family with Camptodactyly-Arthropathy-Coxa Vara-Pericarditis (CACP) Syndrome: A Rare Hereditary Arthropathy

Abstract

Aim: Camptodactyly–arthropathy–coxa vara–pericarditis (CACP) syndrome is a rare autosomal recessive arthropathy of childhood caused by biallelic pathogenic variants in the PRG4 gene. It is characterized by non-inflammatory joint involvement, coxa vara deformity, and sterile pericarditis, and may be misdiagnosed in the early stages as juvenile idiopathic arthritis (JIA). This study aimed to describe the clinical, radiological, and molecular features of CACP syndrome and to distinguish it from early-onset inflammatory arthritides, particularly JIA.

Methods: Five patients (three males, two females) from the same consanguineous family were evaluated. Next-generation sequencing (NGS) identified a biallelic PRG4 variant, NM_005807.6; c.1194del, p.T399Pfs*513, in all affected individuals. The mean ages at presentation and diagnosis were 8.5 and 13.6 years, respectively. At diagnosis, the mean height SDS was –1.2 ± 0.7, and the mean weight SDS was –2.5 ± 1.9. The earliest clinical manifestation was camptodactyly, observed from birth. Radiographic findings frequently included squaring of the metacarpals and phalanges, acetabular narrowing, femoral head irregularities, short femoral neck, and coxa vara deformity. Phenotypic severity and age of onset varied among family members.

Conclusion: This study delineates the clinical and radiological characteristics of CACP syndrome in five related individuals carrying the same genetic variant. The findings demonstrate intrafamilial variability in phenotypic severity and indicate that skeletal manifestations may progress over time. Early diagnosis is crucial for distinguishing CACP from clinically similar conditions, particularly JIA, thereby preventing unnecessary anti-inflammatory treatments. Genetic confirmation ensures diagnostic accuracy and enables the provision of appropriate genetic counseling to affected families.

Key words: Camptodactyly, coxa vara, PRG4, non-inflammatory arthritis.                  

Dicle Med J  2025; 52 (3): 619-627

Doi: 10.5798/dicletip.1785281