Sedat Nacitarhan
Fizyon Spastik Çocuklar Özel Rehabilitasyon Merkezi
Cerebral palsy is a general term which is used to describe a group of disorders that define muscle control impairment due to lesion in the developing brain. The aim of the present study was to indicate the common features of the children with cerebral palsy and their families in South Eastern region of Turkey, the most underdeveloped community in our country. In addition, the rate of marriage between the relatives (consanguineous marriage) is higher in this region than the other regions. A total of 258 children with a diagnosis of cerebral palsy were enrolled to our study. These children were born in South Eastern Anatolian region and live here throughout their childhood. Their families were also living in this region. The members of the families were interviewed with the questionnaire to obtain information. Statistical analysis of the results was performed with Graphpad Prism Ver 3.00. 68.99 percent of the patients in our study were men, and 31.01 percent were women. They were between the ages of 10-375 months, average was 75.43±59.15 months. Rate of people, who was not under any social security guarantee, was 15.5%. 50.3% of mothers were not literate. Families’ income was 8.5% good, 42.6% poor. In families, there was 33.3% rate of relationship between partners (consanguineous marriage). In 15.5% of families, there was another retarded child. 55 percent of mothers were never been under health check in pregnancy period. Retarded child was usually from first delivery (26.3%). 3.1% of our patients had twin pregnancy. Only 59,6% of the whole births were given at the hospital or by the help of a midwife. Children were suckled along 6.4±6.4 months. Only 8,5% of the children were being educated. Finally, we concluded that reducing convertible risk factors caused by the low education level of our region, underdeveloped socioeconomic conditions and some traditions (e.g. consanguineous marriage and delivery in house instead of health organization) has potential importance in the meaning of reducing the number of children with cerebral palsy.
Merkezimize Başvuran Güneydoğu Anadolu Bölgeli Serebral Palsili Çocukların Sosyoekonomik ve Demografik Özellikleri
Serebral Palsi; gelişmekte olan beyinde oluşan lezyona bağlı, kas kontrolünde yetersizliği olan bir grup hastalık için kullanılan genel bir tanımlamadır. Çalışmanın amacı; sosyoekonomik ve sağlık açısından ülkemizin en geri kalmış, akraba evliliğinin en sık olduğu Güneydoğu Anadolu bölgesindeki serebral palsili çocuklar ve ailelerinin ortak özelliklerini ortaya koymaktı. Merkezimize başvuran serebral palsi tanılı hastalarımızdan ailesi Güneydoğu Anadolu bölgesinde yaşayan, hamilelik, doğum ve çocukluk dönemini bu bölgede geçiren 258 çocuk araştırmaya alındı. Bilgiler, aile bireylerinden yüz yüze, anket yöntemi ile toplandı. Tanımlayıcı istatistikleri Graphpad Prism Ver 3.00 programı kullanılarak yapıldı. Hastalarımızın %68.99’u erkek, %31.01’i kız, başvuru yaşları 10-375 ay arasında ve ortalama 75.43±59.15 ay idi. Ailelerin %63.9’u il merkezinde yaşamaktaydı ve herhangi bir sosyal güvenlik kurumuna dahil olmayanlar %15.5 oranında idi. Annelerin %50.3’ü okur-yazar değildi. Ailelerin gelir düzeyi %8.5 iyi, %42.6 kötü idi. Ailelerin %33.3’ünde eşler arasında akrabalık vardı. Ailelerin %15.5’inin başka bir özürlü çocuğu daha vardı. Annelerin %55’i hamilelik döneminde hiç sağlık kontrolünden geçmemişti. Özürlü çocuk en sık (%26.3) birinci doğum idi. Hastalarımızın %3.1’ini ikiz gebelik oluşturuyordu ve tüm doğumların sadece %59.6’sı hastanede veya bir ebe yardımı ile gerçekleşmişti. Çocuklar ortalama 6.4±6.4 ay emzirilmişti. Çocukların sadece %8.5’i okula gidiyordu. Sonuç olarak; bölgemizin düşük eğitim düzeyi, geri sosyoekonomik şartları ve bazı yanlış geleneklerinden (akraba evliliği, doğumların sağlık kuruluşları dışında yapılması gibi) kaynaklanan değiştirilebilir risk faktörlerinin ortadan kaldırılmasının serebral palsili çocukların sayılarını azaltmak açısından bölgemiz için oldukça önemli olduğu kanaatine varıldı.
Volume 32, Number 1 (2005)
|