ÖZGÜN ARAŞTIRMA / ORIGINAL ARTICLE
Doi: 10.5798/diclemedj.0921.2012.01.0101
Os trigonum sendromu: Geriye dönük
karşılaştırmalı bir çalışma
Os trigonum
syndrome: A retrospective and comparative study
Fatime Yakut,
Mehmet Mustafa Özlü, Nihat Taşdemir
Batman
Bölge Devlet Hastanesi Radyoloji Kliniği, Batman, Türkiye
Yazışma Adresi /Correspondence: Dr. Fatime
Yakut, Batman Bölge Devlet Hastanesi Radyoloji Kliniği, Batman, Türkiye
Email: musyakut@gmail.com
Geliş Tarihi /
Received:15.12.2011, Kabul Tarihi / Accepted:
12.01.2012
ÖZET
Amaç: Bu çalışmanın
amacı, magnetik rezonans
görüntüleme (MRI) ile ostrigonum sendromu
hastalarının MRI özelliklerinin değerlendirmesidir.
Gereç ve
yöntem:
Retrospektif olarak 76 ayak bileği MRI görüntüsü alınarak değerlendirildi.
Hasta supin pozisyonda iken önce nötral
sonra fleksiyonda MRI çekim yapıldı.
Bulgular: Toplam 76
ayak bileği MRI görüntüsünden 16 (%21)’sında os trigonum sendromu
ile uyumlu görüntü vardı. Os trigonum
sendromu olan hastaların yaş ortalaması 34.60±13.21
yıl idi. Os trigonum
sendromu olan olan hastalarının
Sonuç: MR
görüntüleme os trigonum sendromu tanısında belirleyici olarak kabul edilebilir.
Anahtar
kelimeler: Os trigonum sendromu,
MRG
ABSTRACT
Objectives: The aim of this study was to
evaluate the os trigonum
syndrome by magnetic resonance imaging (MRI).
Materials and methods: A total of 76 ankle MRI
images were evaluated, retrospectively. All MRI examinations were done in
supine position with the injured foot in neutral position and then in forced
plantar flexion.
Results: Os trigonum syndrome was seen in 16/76 cases. Four of 16 os trigonum syndrome patients are
female. The average age of this 16 patients who were defined as os trigonum syndrome by MRI was
34.81±14.16 years. Twelve of 16 os trigonum syndrome was seen in right ankle. Disruption of
the cartilaginous synchondrosis between the accessory
bone and the talus was observed in 12 patients. Tenosynovitis of the flexor
halluces longus was associated in 7 patients. Subcutan edema, surrounding the os
trigonum was detected in 11 patients.
Conclusion: In patients with ostrigonum syndrome MR imaging allows complete diagnosis.
Key words: Os trigonum syndrome, MRI
GİRİŞ
Os trigonum sendromu
posterior talar proçes in lateral tüberkülünün patolojisinin neden olduğu semptomlara bağlı
oluşur. Ağrı ostrigonum ve posterior
talar proçesin lateral tüberkülü arasındaki kartilajinöz sinkondrozisin
tekrarlayan mikrotravma ve kronik inflamasyonuna
sekonder ayrılması sonucu oluşur.Bunun dışında ayrıca trigonal
proçes fraktürü,fleksör hallusis longus tenosnoviti, posterior tibiotalar impingement ve eklem
fareleri de os trigonum
sendromuna neden olabilecek ek etyolojilerdir.1-3 Os trigonum tanısı için geçmişten
günümüze kadar bir çok görüntüleme yöntemi kullanılmasına rağmen, günümüzde ostrigonum sendromu tanısı MRI ile konulmaktadır. MRI
görüntülerinde ostrigonum sendromu;
ostrigonum ve talus
arasındaki sinkondroz eklemde dejeneratif
değişikliklerin varlığı, fleksör hallusis
longus tenosnovitin
bulunması, posterior tibiotalar
impingement ve eklem farelerinin eşlik etmesi olarak
tanımlanır.1-3
Bu retrospektif çalışmamızda, ayak bileği MRI ile os trigonum sendromu tanısı
konulan hastaların MRI özelliklerinin ve demografik özelliklerinin değerlendirmesini
amaçladık.
GEREÇ VE
YÖNTEM
Mart 2011 ile aralık 2011 tarihleri arasında Batman
Bölge Devlet Hastanesinde rapor edilen toplam 76 ayak bileği MRI görüntüsü
sonuçları os trigonum
sendromu açısından retrospektif olarak
değerlendirildi. Ostrigonum sendromu
tanısı alan hastaların yaş, cinsiyet ve başvuru semptomları kayıt edildi. Tüm
ayak bileği MRI çekimleri 1,5 tesla gücünde magnet ve ekstremite koili ile yapıldı. Çekimler, hastalar supin
pozisyonda, ayak bacak ile 90 derece açı yapacak şekilde ekstremite
koiline yerleştirilerek yapıldı. Tüm olgular inceleme
sırasında hareket etmemeleri konusunda uyarıldı. Sagital
planda SE T1 ağırlıklı aksiyal, sagittal,
coronal planda fatsat PD
ağırlıklı görüntüler alındı. Kesitler, tibia distalinden kalkaneus distaline kadar, talus uzun
aksına paralel ve dik olacak şekilde açılandırıldı. Bu pozisyon ile trigonal proses ve talus konturları net olarak görüntülenebildi. MRI
görüntülerinde os trigonum sendromu; os trigonum
ve talus arasındaki sinkondroz
eklemde dejeneratif değişikliklerin varlığı, fleksör hallusis longus tenosnovitin bulunması, posterior tibiotalar impingementin ve eklem farelerinin eşlik etmesi olarak
tanımlandı.1-3 SPSS 15.00 istatistik programı ile ortalama değerler student t test ile non-parametrik
karşılaştırmalar ise Ki-kare testi ile yapıldı. P<0.05 istatistiksel olarak
anlamlı kabul edildi.
BULGULAR
Mart 2011 ile aralık 2011 tarihleri arasında retrospektif olarak değerlendirilen 76 ayak bileği MR
görüntüsünden 16 (%21)’sında os
trigonum sendromu ile uyumlu görüntü vardı.
Hastaların tümü ayak bileği ağrısı şikayeti ile
başvurmuştu. Ayak bileği MR çekimi yapılan hastaların yaş ortalaması
34.60±13.21 (aralık 17-71) idi. Os
trigonum sendromu olan (n=16) ile os
trigonum sendromu olmayanlar (n=60) arasında yaş
açısından istatiksel anlamlı fark yoktu ( 34.81±14.16 vs.33.81±9.1, p=0.789). Os trigonum sendromu
olan hastalarının
Onaltı os trigonum sendromundan
12’isinde lezyon sağda ve 4’ünde solda idi. Sağ ve sol yerleşimli os trigonum sendromlu hastalar
karşılaştırıldıklarında, her 2 grup arasında yaş (sağ os
trigonum sendromlu hastalarda ortalama yaş
35.08±10.23 yıl ve sol os trigonum
sendromlu hastalarda ortalama yaş 30.0±12.1 yıl, (
p=0.351) açısından fark yoktu. Sağ os trigonum sendromu olan hastaların
3’ü erkek 9’ü kadındı. Sol os trigonum
sendromu olanların ise 1’i kadın 3’ü erkekti. Her 2
grup arasında cinsiyet dağılımı açısından fark yoktu (p>0.05).
Os trigonum sendromlu olgularının MRI
özellikleri detaylı olarak değerlendirildiğinde; 12 hastada os
trigonum ve talus
arasındaki sinkondroz eklemde dejeneratif
değişiklikler, 7 hastada fleksör hallusis
longus tenosinoviti, 11
hastada ayak bileği posteriorunda cilt altı dokuda
ödem ile uyumlu hiperintensite ve 4 hastada eklem
fareleri izlendi (Şekil 1 ve 2).
Şekil 1. Os trigonum ve talus arasındaki eklemde dejeneratif
değişiklikler mevcuttur.Ayak
bileği posteriordaki yumuşak dokularda ödem-inflamasyonla uyumlu olabilecek T2A serilerde intensite artışı mevcuttur.
Şekil
2. Fleksör hallusis longus tenosnoviti
TARTIŞMA
Retrospektif değerlendirmede, 76 ayak bileği MRI
görüntüsünden 16 (%21)’sında os
trigonum sendromu ile uyumlu
görüntü vardı. Hastaların tümü ayak bileği ağrısı şikayeti
ile başvurmuştu. Os trigonum
sendromu olan ile ostrigonum
sendromu olmayanlar arasında yaş açısından istatiksel anlamlı fark yoktu. Os trigonum sendromu
olan olan hastalarının
Kas
sertliğinin eşlik ettiği kronik veya rekürren ağrı,
hassasiyet ve ayak bileği posteriorunda yumuşak doku
şişliği os trigonum sendromunun semptomlarındandır. Ayağın zorlu plantar fleksiyonunda talus kalkaneus ve tibia arasında sıkışabilir bu da trigonal
proçeste fraktüre ya da
kıkırdakta ayrılmaya neden olur. Ayak bileğinin aşırı dorsofleksiyonunda
lateral tüberkülde ayrılma
meydana gelebilir.4 Semptomatik os trigonum sendromu
akut hasara ya da tekrarlayan mikro-travmalara bağlı gelişebilir. Hastalar
genellikle ayak bileği posteriorunda şişmenin eşlik
ettiği ağrıdan yakınır. Hastalarımızın tümünde sebat eden ayak bileği ağrısı
mevcuttu.
Os trigonumun anterior, inferior ve posterior olmak üzere
üç yüzeyi vardır. Anterior yüzeyi talusun
lateral tüberkülüyle
kıkırdak aracılığıyla bağlı kalır, inferior yüzeyi kalkaneusla eklemleşebilir, posterior
yüzeyi eklemleşmez.1,4,5 Fleksör hallusis longus tendonu posterior talar proçesin lateral ve medial tüberküllerinin arasındaki
sulkusta os trigonumun medialinde bulunur, bu
tendonun fazla kullanıldığı aktivitelerde os trigonum üzerinde sabit güç sarfedip tenosinovitle
sonuçlanabilir.1,2 Bu patolojik değişiklikler çeşitli görüntüleme
yöntemleri ile tanımlanabilir. İlk rapor edilen olgular konvansiyonel
görüntüleme yöntemleri iledir. Konvansiyonel radyografide, os
trigonumun şekli üçgen olmakla birlikte yuvarlak ya
da oval olabilir. Genellikle bir tane olup boyu 1 cm’den küçüktür bipartit veya multipartit
olabilir.6-9 Tekrarlayan mikrotravmalarda sinkondrozun her iki tarafında düzensiz kenarlar
oluşabilir. Zamanla kemikçik ya da lateral tüberkülde hipertrofi
gelişebilir. Os trigonumla talus arasındaki kronik kondroosseöz
ayrılmayla sinkondrozun her iki tarafında kistik ve sklerotik değişiklikler
oluşabilir. Günümüzde artık çok kullanılmayan teknesyum
99 ile artmış kemik up-take yöntemi de geçmişte os trigonum tanısında kullanılmıştır.
MRI, günümüzde
os trigonum sendromu tanısında kullanılan en yaygın modalitedir.
MRI bulguları os trigonum
ve lateral talar tüberkül arasında sıvının bulunmasıyla sinkondroz
ayrılmayı, fleksör hallusis
longus tenosinoviti, os trigonum ve kalkaneus arasındaki dejeneratif
eklem değişiklikleri olabilir. Posterior subtalar eklem aralığında ve posterior
eklem kapsülünde sinovial osteokondromatozis
bulunabilir.1-3 Bizim çalışmada 16 os trigonum sendromlunun MRI
özellikleri değerlendirildiğinde; 12 hastada os trigonum ve talus arasındaki sinkondroz eklemde dejeneratif
değişiklikler, 7 hastada fleksör hallusis
longus tenosinoviti, 11
hastada ayak bileği posteriorunda cilt altı dokuda
ödem ile uyumlu hiperintensite ve 4 hastada eklem
fareleri izlendi.
Sonuç olarak, os trigonum sendromu
ayak bileği ağrısı ile başvuran gençlerde düşünülmelidir. Bu hastalarda MRI os trigonum tanısı için oldukça
duyarlı bir görüntüleme yöntemidir.
KAYNAKLAR
1. David W. Stollerand R D. Ferkel. The Ankle and Foot. In: Magnetic Resonance Imaging in Orthopaedics and Sports Medicine, Vol. 1,3th edition.
Lippincott Williams and Wilkins, 2007:940-7.
2. Tamer Kaya. Ayak Bileği: Kas İskelet-Yumuşak Doku
Radyolojisi 2008;388-9
3. Karasick
D, Schweitzer ME. The ostrigonum syndrome: imaging
features. AJR Am J Roentgenol 1996
;166(1):125-9.
4. Hedrick MR, McBryde AM.Posterior ankle
impingement. Foot Ankle Int 1994;15(1):2-8.
5. Marotta
JJ, Micheli LJ. Os trigonum impingement in dancers.
Am J Sports Med 1992;20(5):533-6.
6. Akpınar F, Tosun N, İslam C, Aydınlıoğlu A .Os trigonum
sendromu. AÜTD 1995;27(1):50-4.
7. Grogan DP, Walling AK,
Ogden JA. Anatomy of the os trigonum. J Pediatr Orthop 1990;10(5):618-22.
8. Lawson JP. International
Skeletal Society Lecture in honor of Howard D. Dorfman.
Clinically significant radiologic anatomic variants of the
skeleton. AJR Am J Roentgenol 1994;163(2):249-55.
9. Chiereghin
A, Martins MR, Gomes CM, Rosa RF, Loduca
SM, Chahade WH. Posterior ankle impingement syndrome:
a diagnosis rheumatologists should not forget. Two case reports. Rev Bras Reumatol 2011;51(3):283-8.