Kamil Yılmaz, Dicle University School of Medicine, Department of Pediatric Infectious Diseases, Diyarbakir, Turkey, e-mail:drkamilyilmaz@gmail.com

Ventriculoperitoneal shunt infections in children; 10 years of experience in a single center

Abstract

Objective: Shunt infections are a serious health problem seen in children. Our aim in this study is to investigate the clinical features, bacterial pathogens and antimicrobial treatments of pediatric patients with ventriculoperitoneal shunt infection.

Methods: This retrospective study included 108 pediatric patients with ventriculoperitoneal shunt infection who were followed up in the Pediatric Infection Clinic of Dicle University Medical Faculty between January 2009 and December 2019.

Results: The cases were 48.1% male and 51.9% female. Ventriculoperitoneal were placed in 70.4% of the cases when they were 0-1 months old, and in 15.7% of the cases when they were 2-3 months old. The most common cause of ventriculoperitoneal shunt implantation was congenital hydrocephalus (90.7%), followed by central nervous system tumors (5.6%) and central nervous system infections (2.8%). The most common clinical signs and symptoms were fever (91.7%), vomiting (87%), convulsion (49.1%), change of consciousness (50.9%), meninx irritation finding (37.0%), anterior fontanelle cuff (65.7%), shunt leak (57.4%) and abdominal symptoms (62%). The most frequently isolated pathogens from cerebrospinal fluid cultures were Coagulase negative staphylococcus (36.1%), Staphylococcus aureus (14.8%), Klebsiella pneumoniae (13%), Pseudomonas aeruginosa (6.5%), Acinetobacter baumannii (16%,) and Escherichia coli (11.1%). The most commonly used antibiotics in treatments were vancomycin (68.5%), meropenem (67.5%), ceftriaxone (45.3%), colimycin (26.8%), amikacin (25%), linezolid (21.2%) and cephotaxime (9.2%). The mortality rate of the patients was 20.4%.

Conclusions: Knowing the risk factors and taking early precautions in ventriculoperitoneal shunt infections can significantly reduce shunt infections, and better results can be obtained by determining the possible pathogens and starting empirical treatment accordingly.

Keywords: Ventriculoperitoneal shunt infections, children, risk factors, pathogens, treatment

Çocuklarda Ventriküloperitoneal Şant Enfeksiyonları; Bir Merkezde 10 Yıllık Deneyim

Öz

Amaç: Şant enfeksiyonları çocuklarda görülen ciddi sağlık problemlerinden biridir. Bu çalışmada amacımız Ventriküloperitoneal şant (VP) enfeksiyonu olan pediatrik hastaların klinik özellikleri, bakteriyel patojenleri ve verilen antimikrobiyal tedavilerin araştırılmasıdır.

Yöntemler: Bu retrospektif çalışmaya, Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, pediatrik infeksiyon kliniğinde VP şant enfeksiyonu tanısıyla takip edilen 108 çocuk hasta alındı.

Bulgular: Çalışmaya dahil edilen olgular %48,1’i erkek ve %51,9’u kız olmak üzere toplam 108 hastadan oluştu. Olguların %70,4’üne 0-1 aylık iken, %15,7’sine 2-3 aylık iken Ventriküloperitoneal şant takıldı. Olgularda en sık Ventriküloperitoneal şant takılma nedeni en sık Konjenital hidrosefali (%90,7), Santral sinir sistemi tümörleri (%5,6) ve Enfeksiyon (%2,8) idi. Olgularda en sık görülen klinik belirti ve bulgular Ateş (%91,7), Kusma (%87), Konvülziyon (%49,1), Bilinç değişikliği (%50,9), Meninks irritasyon bulgusu (%37,0), Ön fontanel bombeliği (%65,7), Şant sızıntısı (%57,4) ve Abdominal semptomlar (%62) idi. Beyin omurilik sıvısı kültürlerinden en sık Koagülaz negatif stafilokok (%36,1), Staphylococcus aureus (%14,8), Klebsiella pneumoniae (%13), Pseudomonas aeruginosa (%6,5), Acinetobacter baumannii (%16,7) ve Escherichia coli (%11,1) İzole edildi. Tedavide en sık kullanılan antibiyotikler vankomisin (%68,5), meropenem (%67,5), seftriakson (% 45,3), Kolimisin (%26,8), amikasin (%25), linezolid (%21,2), sefotaksim (%9,2) idi. Olgularda mortalite oranı %20,4 idi.

Sonuç: Sonuç olarak, ventriküloperitoneal şant enfeksiyonlarında risk faktörlerinin bilinmesi ve erken önlem alınması ile şant enfeksiyonları önemli ölçüde azaltabilir ayrıca olası patojenlerin belirlenip onlara göre tedavi başlanması ile daha iyi sonuçlar alınabilir.

Anahtar kelimeler: ventriküloperitoneal şant enfeksiyonları, çocuk, risk faktörleri, patojenler, tedavi   

Dicle Med J  2020; 47 (4): 806-811

Doi: 10.5798/dicletip.850282