ISSN : 1300-2945
eISSN : 1308-9889
Özet - The Proper use of Inhalers in a Third Step Hospital and its Effect on Treatment: Original Study
Barış Çil, Mehmet Kabak, Ayşe Füsun Topçu, Mahşuk Taylan, Cengizhan Sezgi

Bariş Çil, Mardin State Hospital Department of Chest Diseases Mardin, Turkey e-mail: drbariscil@hotmail.com

Abstract

Objective: The percentage of asthma patients that use their inhalers with the correct technique ranges between 10 and 60. Inappropriate use of inhaler leads to disuse of drug, diminished disease control and increased drug use. In this study, we aimed to determine the effect of proper inhaler therapy on the treatment and control of asthma and the effect of proper inhaler use on hospitalization due to asthma.

Method: One hundred and sixty five asthma patients over 18 years of age that applied to either in- or out-patient clinics of a university hospital, that had a diagnosis of asthma according to the criteria of the Global Initiative for Asthma (GINA) and had been attack-free for at least one month were included. Patients were told to use their inhalers and any misuse were noted. Patients were put through the Asthma Control Test (ACT). Their forced vital capacity (FVC), forced expiratory volume in 1 second (FEV1) and peak expiratory flow (PEF) values were also noted. Their hospitalization status for asthma in the last year was assessed and recorded.

Results: One hundred patients used their asthma inhalers correctly, while 65 did not. Those that used their inhalers correctly had significantly higher ACT (p=0,0001), FEV1% (p=0,001) and PEF% (p=0,014).

Discussion: Patients must be informed and trained for the correct use of their inhaler drugs. Patients seem to be under-informed on this subject and there are serious mistakes of use for all inhaler types. Correct use of inhalers leads to better control of disease, lower rate of asthma-related hospitalization, less drug waste and decreased treatment cost.

Keywords: Asthma, treatment, inhaler.

 

çüncü basamak bir hastanede doğru inhaler kullanımı ve bunun tedaviye etkisi: Özgün Çalışma        

Öz

Giriş: Astımlı hastaların doğru teknikle inhaler kullanma oranları %10-60 arasında değişmektedir. Uygunsuz inhaler tekniği; ilacın kötü kullanımına, azalmış hastalık kontrolüne ve artmış ilaç kullanımına neden olur. Bu çalışmamızda doğru inhaler kullanımının astımın tedavisine ve kontrolüne etkisini ve doğru inhaler kullanımın hastane yatışı üzerindeki etkisini bulmayı amaçladık.

Yöntemler: Bu çalışmada bir üniversitede Göğüs Hastalıkları Kliniğinde yatarak tedavi gören veya polikliniğine ayaktan başvuran, The Global Initiative for Asthma (GINA)’ya göre astım tanısı almış remisyon döneminde 18 yaş ve üzeri olan 165 hasta değerlendirildi. Hastalara inhalerleri kullandırılarak ilaçlarını doğru mu yanlış mı kullandığı kayıt edildi. Hastaların astım atağından üzerinden en az 1 ay geçmesi ve atak dışı dönemde olması koşuluyla hastalara Astım kontrol testi (AKT) yapıldı. Hastaların solunum fonksiyon testleri yapılıp zorlu vital kapasite(FVC), zorlu ekspiratuvar volüm 1. Saniye (FEV1) ve zirve akım hızı (PEF) değerleri kayıt edildi ve hastaların son 1 yıl içinde astım atak nedeniyle hastaneye yatışları sorgulanıp kaydedildi. 

Bulgular: Hastaların doğru ilaç kullanımıyla AKT skoru, FEV1 yüzdesi, PEF yüzdesi, son bir yıl içinde hastaneye yatış sayısı istatistiksel olarak karşılaştırıldı. Hastaların 100'ü astım ilacını doğru kullanıyorken, 65 hasta ilacını yanlış kullanıyordu. İlacını doğru kullanan grupta AKT (p=0.0001), FEV1 yüzdesi (p=0.001), PEF yüzdesi (p=0.014) anlamlı olarak daha yüksek bulundu.

Sonuç: Hastalar inhaler ilaçlar konusunda mutlaka bilgilendirilmeli ve eğitilmelidir. Tüm inhaler ilaç formları için ciddi kullanım hataları mevcut olup hastalar açısından önemli bilgi eksikliği de söz konusudur. Doğru inhaler kullanımıyla beraber hastanın astımı kontrol altına alınıp daha az sayıda ve düşük doz ilaç kullanması, hastane yatışlarının daha az olması sağlanabilir ve böylece astımda maliyet de düşürülebilir.

Anahtar kelimeler: Astım, tedavi, inhaler.

 

Dicle Med J  2019;46 (2): 321-325

Doi: 10.5798/dicletip.574929

Cilt 46, Sayı 2 (2019)